Een apart stelletje
Onze plantenfamilie wordt in rap tempo groter en vol trots kijk ik naar ons pleeggezin in de vensterbank. Wat is het een bijzonder stelletje zo bij elkaar. Elk met een eigen gebruiksaanwijzing, karaktertje en temperament. De een vraagt wat meer persoonlijke aandacht terwijl de ander juist liever met rust gelaten wordt en zijn eigen ding doet.
Voor ons als pleegouders is dat ook even schakelen natuurlijk maar we krijgen er veel liefde voor terug.
In de Spotlights
Neem nou Clusia, een echte schoonheid en de oudste van ons clubje met haar 15 jaar. Zij heeft al twee keer een thuis gehad en nu ze bij ons is, hoor je haar niet en is zij gemakkelijk in de omgang. Het zal niet lang meer duren dat het moment van uitvliegen voor haar aanbreekt.
En dan Kiki en Kira, de monstera tweelingzusjes. Toen zij samen in ons pleeggezin kwamen, waren ze allebei wat pips en kijk ze allebei nu eens stralend zitten in de vensterbank. De ladies krijgen een gezonder kleurtje en passen zich al aardig aan.
En zie daar onze Thijs eens zitten, de grote monstera broer. Toen wij hem verwelkomden in ons pleeggezin, was hij een beetje een ongeleid projectiel. Maar nu met iets meer leiding, leren we Thijs kennen als een goedaardige lobbes met ruggengraat.
Komen en gaan
In onze vensterbank is het een komen en gaan. En zo hoort het ook. We zijn er voor onze pleegplantjes en als alles dan goed gaat, vliegen ze weer uit.
Mooi hè.